kombinacja

kombinacja
сущ.
• комбинация
• комбинезон
• объединение
• соединение
• сочетание
• союз
* * *
kombinacj|a
1. комбинация;
2. мат. сочетание ň; 3. \kombinacjaемн махинации
+

machinacje

* * *
ж
1) комбина́ция
2) мат. сочета́ние n
3) kombinacje мн махина́ции
Syn:

Słownik polsko-rosyjski. 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Смотреть что такое "kombinacja" в других словарях:

  • kombinacja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. kombinacjacji {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} łączenie elementów, np. przedmiotów, pojęć w całość, zespalanie składników, tworzenie całości; całość (jedność) powstała w wyniku …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • kombinacja — ż I, DCMs. kombinacjacji; lm D. kombinacjacji (kombinacjacyj) 1. «łączenie przedmiotów lub pojęć w całość, tworzenie całości ze składników; całość powstała z połączenia lub układu jakichś elementów» Kombinacja barw, tonów. Kombinacja czerwieni z… …   Słownik języka polskiego

  • kombinacja norweska [klasyczna] — {{/stl 13}}{{stl 33}} męska konkurencja sportowa złożona z dwóch dyscyplin: biegu narciarskiego na 15 km i skoków na średniej skoczni, rozgrywana w ciągu dwóch dni; dwubój klasyczny {{/stl 33}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • klasyczny — 1. «odnoszący się do starożytnej kultury greckiej (zwłaszcza okresu od V do IV w. p.n.e.) i rzymskiej (zwłaszcza od I w. p.n.e. do I w. n.e.); antyczny» Mitologia klasyczna. ∆ Filologia klasyczna «zespół dyscyplin obejmujących studia nad kulturą… …   Słownik języka polskiego

  • liniowy — liniowywi przym. od linia ∆ Wymiary liniowe «długość, szerokość, średnica itd. wyrażona w jednostkach długości» ∆ Centymetr, metr liniowy «centymetr, metr bieżący» ∆ fiz. Rozszerzalność liniowa «właściwość fizyczna ciał, polegająca na zwiększaniu …   Słownik języka polskiego

  • norweski — norweskiscy «dotyczący Norwegii, Norwegów» Język norweski. Literatura norweska. Fiordy norweskie. ∆ Kawior norweski «kawior z ryb dorszowatych» ∆ Wzór norweski «stosowany w dzianinach wzór geometryczny, zwykle z motywem gwiazd lub stylizowanych… …   Słownik języka polskiego

  • alpejski — alpejskiscy «dotyczący Alp, pochodzący z Alp, charakterystyczny dla Alp; taki jak w Alpach» Krajobraz alpejski. Kraje alpejskie. ∆ Fauna alpejska «ogół zwierząt żyjących w różnych strefach gór; fauna górska» ∆ Roślinność alpejska «zbiorowiska… …   Słownik języka polskiego

  • bodot — m IV, D. u, Ms. bodotocie; lm M. y techn. «aparat telegraficzny przesyłający wiadomości za pomocą alfabetu piątkowego (będącego kombinacją 5 impulsów dodatnich lub ujemnych); telegraf Baudota» ‹od nazwiska wynalazcy› …   Słownik języka polskiego

  • dwubój — m I, D. dwubójboju, blm sport. «konkurencja złożona z dwu różnych ćwiczeń» ∆ Dwubój zimowy «konkurencja sportowa złożona z biegu narciarskiego i strzelania z karabinu do tarcz; biatlon» ∆ Dwubój klasyczny «konkurencja narciarska dla mężczyzn… …   Słownik języka polskiego

  • kombinacyjny — przym. od kombinacja (zwykle w zn. 1) Zdolności kombinacyjne …   Słownik języka polskiego

  • matowy — I 1. «mający słaby, przyćmiony połysk lub nie mający połysku, nie błyszczący» Matowa cera. Matowy jedwab. 2. «nieprzezroczysty (zwykle o szkle)» Matowe szyby. Matowa żarówka. przen. «bezdźwięczny, przytłumiony, głuchy» Matowy głos. ‹niem.› II …   Słownik języka polskiego


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»